Αν το ποίημα επαναστατήσει εναντίον μας θα μείνουμε
Κατακερματισμένοι σαν τα άοκνα ζωύφια που
Τα στραπατσάρισε μια αόρατη σφεντόνα.
Σγουρός βασιλικός έξω απ’ το παραθύρι
Κάποιας αρραβωνιαστικιάς του φεγγαριού.
Όμορφα αποφεύγουμε να πούμε
Πόσες θυσίες σπαταλήθηκαν για να μεταβολίσουμε μια πλάνη.
Θέλω να πω: αγρύπνια στην αγρύπνια·
Και αποτέλεσμα μηδέν. Τι σκοπεύεις
Να κάνεις αφού όλες οι συνομωσίες σε διέλυσαν; Επάνω
στον αφράτο κορμό του δέντρου καταμαρτυρά η ψυχή σου
Την θέληση και την επιθυμία.
Στο κατά βάθος τούτο είναι τάφος μυστικός.
Τον πλαισιώνουν άγραφα ποιήματα. Δεν έχω λόγια
Πια να τα μπουκώσω με επιχειρήματα
Αυτού του κουρασμένου πλάσματος που με αποστρέφεται.
Δεν έχω λόγια.
Μοιράζω δευτερόλεπτα φωτιάς που συντελεί στην έμπνευση, μοιράζω δισταγμό.
Και, ολοένα, λες μικραίνω όπως μεγαλώνω·
Την ευτυχία στερεώνοντας πάνω στο πνεύμα μου που ευχαριστιέται
Να προκαλεί ένα σούσουρο χαράς κι ελπίδας…
26/10/2024
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου