Ευτύχημα η αστραπή και που την καταγράφεις ευτύχημα
Κάτω από τα ακαριαία μικροσκόπια που απομονώνουν την θέληση
Και την ραπίζουν όσο να αποκτήσεις ελπίδα
Λες κι όλη η ζωή μια σκηνοθετημένη δεν είναι
Ντροπαλοσύνη που ξεπέρασε τον εαυτό της
Κάποτε·
Κατέκτησε ονοματεπώνυμο ο ουρανός
Τον συλλαβίσαμε κάτω από ανερμήνευτη πραγματικότητα
Κλάψαμε νιώθοντας αλληλεγγύη για την προσφυγιά που διασκορπίστηκε
Είτε από βόμβες είτε από φόβο σ’ όλο το κορμί της γερασμένης μας Ευρώπης·
Τώρα αλέτρι είναι το αίμα χτυπάει μέσα στις φλέβες και ακούγεται παντού
Παραγινωμένο όπως φρούτο κάτω από της Ιστορίας την κατάληξη
Βουλιάζει μες την Ποίηση ξεστομίζοντας ολοένα έναν θάνατο που δεν ξεγράφεται
Φτωχαίνει τον καθένα ως τον αφανισμό του· αποστρέφομαι την κτήση και
Αυτήν την εξουσία που κελάηδησε οικτρά
Που σκλάβωσε καθέναν που σεβάστηκε τον εαυτό του
Έρχεται η ταπείνωση των αριθμών και των πλασμάτων
Τυλιχτείτε στα σάβανα κανείς δεν θα ζει να μας περιγράψει
Το πόσο άπληστοι υπήρξαμε κάτω από το βλέμμα του ήλιου
Εμείς οι κακομοίρηδες των θρησκειών εμείς οι χορτασμένοι τσαρλατάνοι
Καταβροχθίζοντας τα δηλητηριώδη μας αισθήματα τα βουερά
Και παραλογιζόμενοι έξω από την πόρτα του ακραίου Μηδενός
Του ασυγκράτητα κατεστημένου….
3/6/2024
ο Αρχαίος των Ημερών. Ουίλλιαμ Μπλέηκ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου