Στα πρωινά δάση των αποκαλύψεων ευτυχούν τα πουλιά
Ένας αέρας καταστρώνει σχέδια ελπίδων
Η νύχτα με όλα τα παρελκόμενά της εισέρχεται
Κρύβεται ο θεός, σχεδόν δεν υπάρχει
Την ώρα που σε σώζει ο εγωισμός, το καύχημά σου
Που διατρανώνει την ποιητική του ουσία
Από μέντα και δεντρολίβανο που φλυαρεί
Έξω από την πόρτα της αυγής, τρεις
Η ώρα στα μαγευτικά ξημερώματα….
14/6/2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου