Όπως και να το δω το βασανάκι μου, με κατοίκησε μετέωρη μουσική·
Μιλώ κι όπως μιλώ, διατρανώνω άπειρες συμπάθειες για κείνους που χυμούνε στην φωτιά να σώσουν το σαρανταπληγιασμένο κορμί της ανθρωπότητας·
Στάζω ένα τσιπουράκι μες τα σπλάχνα μου και
Λογαριάζω αλλιώς τα ειπωμένα μου και,
μπορεί να στέκομαι χωρίς καμία προκατάληψη στο πιο ψηλό σκαλί μιας αγωνίας·
Μέσα σε αμήχανες οθόνες, αυτός που πιο βαθιά την ψάχνει την αγάπη
εγκαινιάζει χίμαιρες ρακένδυτες, φουρτουνιασμένα πέλαγα και καταφέρνει
Να φέρει το μηδενικό του όνειρο κοντά σε τούτους τους φανταστικούς αριθμούς
Που πυροβολάνε·
Στις μέρες μας λαμπρύνεται η ιδιωτικότητα- πού να το πω να με πιστέψουν!
Αχ η ερημιά η μέσα μας καλά που τα κατάφερε να μας εμπαίζει!
Βλοσυρή- σαν μια σχάση που και την ψυχή μας θα απελευθερώσει και
τον διάολό της!
3/6/2024
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου