Ραγίζει το σύμπαν σαν απρόσμενη φωτοβολίδα,
Έναστρος και μονήρης ο φλοιός του,
Φλογίζει ο νους την μοίρα του σχεδόν την αμφισβητεί
Ψάξε να με βρεις με σκεπάζει ένα χάος
Και ξέχασα να ομολογήσω ότι ο πιο μεγάλος άθλος μας
πάντα θα είναι ένα λεξιλόγιο φιλότιμο
Που δείχνει το ύψος μας και δείχνει το βάθος μας καθώς
Απομένουμε μέσα στην Ιστορία αδέκαστα μόνοι, με πεπραγμένα
Ψυχής και φωτιάς…
Μόνο οι λέξεις μας θα μας προσδιορίσουν, μόνο οι λέξεις μας…
Πόσο αγάπησες τους λεπτοδείχτες δεν λέγεται!
Αναστατώθηκες με λέξεις ουρανού, φορτώθηκες
Θρησκευτικά βασανάκια κι όπως
Μίλησες κι είπες και είπες
Τόσα και τόσα που οδυνηρά σε ξεπέρασαν…
Κι ο κόσμος της ψευτιάς και της απάτης
Γύρω σου
Με αφερέγγυα ερείσματα
Βούλιαξε στην μηδαμινότητά του-
Από βερμπαλισμούς τρελούς
ένα σκοτάδι πάντα βγαίνει
Επεκτατικό…
Δες το και πρόσεξε!
30/5/2024
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου