Ο χρόνος καρπώνεται τον κόπο μας, είναι ξεκάθαρα κλέφτης
Κι ενώ εμείς βλασταίνουμε με λυρικά παραληρήματα, ένα χαμένο σφρίγος
Από ψηφίδες του καλού μας εαυτού ανασυντίθεται και αξιώνει
Οι μέρες που ζήσαμε.
Σπινθήρας από μουσική, κάθετη σκέψη
Που είναι το βρέφος που είμασταν, ανδρώνεται με βιοπορισμούς περήφανους, έξω από συμβιβαστικές παραχωρήσεις
Και φτιάχνουμε τον ήλιο που κατόρθωσε να γίνει έμβλημα
Στην ποίηση που όλα μας τα αποκάλυψε.
Λες κι είμαστε το οξειδωμένο υποκείμενο που συννεφιάζει
Και μας ξεπέρασε ακόμα- Ω ευτυχή συμπύκνωση που έχει φέρει ο απόλυτος
Εαυτός μας που κι οι ίδιοι δεν τον πιστέψαμε! Σφύζοντας από Ιστορία ο όλοδικός μας μύθος
Ο απολυταρχικός!
10/5/2024
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου