Όταν ξυπνάς απ’ την πλάνη σου είναι αργά
Και γρήγορα οργανώνονται τα φοβερά μαρτύρια.
Κοινωνίες των απροσδιόριστων χαμών, γδαρμένες ματοκυλισμένες κοινωνίες.
Ποιός χωρά μέσα σας ταπεινός ποιητής που ανακαλύπτει
να του λείπει κι ο εαυτός του ακόμα;
Ό,τι προσδιορίστηκε αθώο παρασέρνεται από τον ρου.
Μιαρά είναι και σκοτεινά τα βασίλεια.
Τραγούδα λοιπόν Δέσποτά μου τραγούδα για κείνα που χάσαμε.
Σεμνύνονται οι ακροατές του ουρανού και ιδρύουν άλλες θρησκείες.
Όμως
Τι μπορεί ο άνθρωπος που να μην το κρατά η φωτιά και στους άλλους
Στίγμα να δίνει;
Άφησέ με εδώ, στην Μαρτυρία της σιωπής ν’ ανακαλύπτω
Φεγγάρια που σκλαβώνουν τον ύπνο μου, αιχμηρές τις Αλήθειες
Που ζωντανεύουν τα ιερογλυφικά τριαντάφυλλα
Την ώρα που πασχίζει η οικουμένη να σταθεί πάνω
σε μια πλατφόρμα σύνεσης,
πάνω σε μια ρακένδυτη δημοκρατία…
18/11/2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου