Εκείνο το πάθος που βουλιάζει μέσα στον καιρό,
συντηρώντας
Τον πόθο μας, εκείνο το μελτεμάκι
Αβρό και ευοίωνο, που τέμνει
Κάθετα το μεσημέρι και ανασηκώνει την φούστα σου,
να φανεί
Που οργιάζουν αποκάτω τα θαυμαστικά σου! Στέκεται
Πίσω απ’τις λέξεις και με μαλώνει που τολμώ να σε θέλω
Όπως για να σε γδύσω ανάμεσα στις φιστικιές και να
γευτώ
Εκείνα που σε κανέναν άλλον δεν δίνεις!
30.07.2019
2 σχόλια:
...εγωιστή!!!!!!!!!!!!!!!
Καλό μήνα!
γιατί καλέ εγωιστής; τί έκανα;τα φιλιά μου!
Δημοσίευση σχολίου