Κατορθωτό…

Τι λάμψη έχει αυτό το Τίποτα που γαργαλάει τα ποδάρια της πραγματικότητας κι εκείνη τρελά ξεκαρδίζεται!

Απλώνω παντού τα θαυμαστικά μου.

Απλώνω την μπουγάδα μου από όνειρα ασπρόρουχα που ανεμίζουν στο σκοινί μες τον αέρα της φαντασίας και την λεβεντιά του ελληνικού ουρανού!

Είναι που παντού πια φαντάζομαι και δημιουργώ μοναστήρια..

Όπως κλείνω τα μάτια αλλά δεν κοιμάμαι, όπως

Φτάνω με τον νου μου σε μέρη μακρινά κι η ποίηση

μου δίνει ιθαγένεια σε μια πατρίδα ιδεατού παραδείσου..

                                           Λάρισα  9.9.2014