Στιλπνό φεγγάρι αποτυπωμένο πάνω στο ρυζόχαρτο του ουρανού.
Χέρια μαχαίρια και ένα καράβι αεικίνητο
Που πάει κατά Νοτιά.
Δεν μ’ άφησε να ησυχάσω ο Ζέφυρος.
Ήρθε και ξαναήρθε και με πήρε
Να πάμε στην εφηβεία του ποιήματος
Και στην πλατιά διχόγνωμη θάλασσα.
Απλά ακολούθησα.
Και στον νου μου έγιναν,
και τα πιο δύσκολα να τα πεις, ορατά..
και τα πιο δύσκολα να τα πεις, ορατά..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
έτσι απλά ακολουθώ το ποίημα. με πάει ο Ζέφυρός σου όπου θέλει, μ' ένα καράβι με ταξιδεύει στον ουρανό...
τι άλλο να ζητήσει κάποιος απ' τη μαγεία;
καλό σου βράδυ Στρατή!
Βίκυ μου
ευχαριστώ!
Τι άλλο να ζητήσει ο δημιουργός από τον αναγνώστη;
Καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου