θηλυκή ευκαιρία του μήλου, πείσμα ερυθρό της φράουλας
ευλογημένη υπεροψία της φύσης, δραστικό χέρι της άνοιξης
κλαίω με το έσω μου μέρος, κλαίω με την ψυχή της ψυχής
η πειθαρχία μου σε όλα κάποτε σπάζεται
γίνομαι παραώριμη σκέψη
η δυσκολία που μου αντιτίθεται
κάνει ατσάλινο το επιχειρείν της φαντασίας..
Αναρτήσεις
3 σχόλια:
Στρατή μου,
μέσα στις αναπάντεχες υποχρεώσεις που μας ...άφησε η θύελλα,
ξεδιψώ διαβάζοντας τους θησαυρούς της σκέψης σου...
Πρώτη φορά νιώθω τόση κούραση...
Δεν σε ξεχνώ, μακρινέ Φίλε, τα βιβλία σου με συντροφεύουν, σίγουρα.
Χαιρετισμούς στην Μαριάννα σου
και... στα γλυκούλια μωρά.
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ
Ο Στρατιώτης στη σκοπιά αν δε νιώθει τον κίνδυνο της κάθε δυσοίωνης υποψίας τότε χαλαρωνει τις άμυνες...
ο κινδυνος
η δυσκολία
είναι που κρατούν την κάννη του όπλου στο ύψος των ματιών του Εχθρού
και Υπερασπίζονται στο Έπακρο τη Ζωή, όπως αυτή προβάλλεται μέσα από τη Φαντασία...
Σε φιλω..
ΚΑΚΙΑ
μάλλον είμαι στρατιώτης που δεν χαλαρώνει τις άμυνες..
Τα φιλιά μου!
Δημοσίευση σχολίου