...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

3 Μαΐου 2010

Ψαράδες σαν από την εποχή του Ναζωραίου

18.

Ζωντανό λιανό αεράκι
φτασμένο από αττικές ακτές
σαν άρωμα.

Πεύκα που ξεχειμώνιασαν κοντά στην θάλασσα.

Αρμύρα πρωινού και ήλιος
σε όλα τα κατώφλια.

Οκτώβριος..

Που σε πίστεψα, που με τυράννησες τόσο·
που ήτανε τα χάδια σου φωτιά·
που γύρευα το κάτι πέρα απ’ τον ορίζοντα..

Μακρινές γραμμές που τραβάνε οι γλάροι
που πλέουνε
μέσα στα ορθωμένα ιστία.

Με την σιγουριά του επιδέξιου λυράρη-
του γαλανού η αλήθεια.

Ψαράδες σαν από την εποχή του Ναζωραίου
περιμένοντας κάτι συγκλονιστικό
να σπάσει τούτη την ανία.

Εμείς που μέσα απ’ την μοναξιά των λέξεων αν θέλεις
ψαρεύουμε ψυχές
γνωρίζουμε το δράμα που από μόνο του ένα θαύμα περιέχει..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου