...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

7 Μαΐου 2010

Μια γυναίκα γυμνή σαν άστρο

49.

Μια γυναίκα γυμνή σαν άστρο
Μια καμπύλη της σάρκας ηδονική σαν ώριμο φρούτο
Πέφτει μέσα στα χέρια μου
Απόναν ερωτικό ουρανό-
Κι αφήνεται να ταξιδέψει μέσα στην αφή μου.

Τα μαλλιά της
Σκοινιά που μ’ έδεσαν ανήμπορο, τα μάτια της
Σαν βέλη που πονάνε

Έχει την δόξα όλου του πόθου πάνω στην νερόχαρη επιδερμίδα της

Κι όπως φιλάει τα σύμπαντα όλα ανασταίνονται
Με μία ποίησης αλήθεια!

Την κοιτώ που μου ανήκει-

Εύθραυστη, ευωδιαστή-
Σαν ρόδο που το μύρο του δεν εξηγήθηκε,
Σαν μίσχος που λικνίζει το ωραίο λουλούδι.

Χάνεται μες την μέρα του μεγάλου ήλιου
Θεά που λες ξανάζησε
Φερμένη απ’ το παρελθόν
Ιέρεια μάνα!

Την κρατώ και βυθίζομαι στην ατέρμονη νύχτα
Την αγγίζω και χάνομαι

Μαγεμένος που αύριο θα φύγει η χάρη της και θα μείνω εγώ
Μ’ ένα τραγούδι πικραμένο!..

2 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Μονο έτσι οφείλει να εξουσιάζει τη σκεψη σου η Αιωνια Γυναικα, Στρατή..
Μονο έτσι..

Γυμνή... ανεκτίμητης αφης...
ευσυγκινητα πρωτόπλαστη μεσα στα χερια σου...
να τρεμει στο φυσημα της ανασας...
να μυρίζει Άνοιξης φιλια..

Να δημιουργει τον κοσμο και να τον καταστρεφει με ένα μονο τρυφερό άγγιγμα: εκεινη η Αιωνια Γυναικα....

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Υπάρχουν στην εποχή μας Αιώνιες Γυναίκες; Ιδού η απορία..

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου