...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

23 Μαΐου 2010

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ..

Έτσι γλυκά σκεφτόμουν να σε φτάσω
με τον νου, όπως
σ’ ένα βράδυ
ήσυχο, πράο,
στην εξοχή
μπροστά σου ξεδιπλώνεται
όλη η προηγούμενη ζωή βεντάλια.

Εξομολογητικός τόσο που δεν μου έμεινε
και τίποτα να πω

Κι αν με ρωτήσεις
από πού ανθίζει μια καρδιά
δεν ξέρω..

Μόνο τραβάω κουπί
σε έναν δύσκολο βιοποριστικό
ρόλο..

Δισυπόστατα αθώος και τι να μου πει ο καιρός..

Λέξεις αρμόζω σ’ ένα άγνωστο ψηφιδωτό που αγγίζει
την τελειότητα της ματαιότητας.

Τα οστά μου πονούν, το αίμα
πονάει- δεν έχω
ήχο μελωδικό
για ίαση..

Μόνο σαρώνω γύρω μου
την ερημιά
να βγάλω
συμπέρασμα λευκό
από το αποτρόπαιο μαύρο..

4 σχόλια:

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Λέξεις αρμόζω σ’ ένα άγνωστο ψηφιδωτό που αγγίζει
την τελειότητα της ματαιότητας.

Επάνω στις λέξεις σου εναρμονίζεται η ομορφιά της ψυχής που ψηφίδα ψηφίδα συμπληρώνει το ψηφιδωτό της ζωής του ποιητή προσπαθώντας να συγκρουστεί με ό,τι εμείς οι υπόλοιποι θεωρούμε ματαιότητα..
καλό βράδυ !!

Υ.Γ ξέχασα να σου πω το πόσο μου αρέσει αυτη η αλλαγή του χρώματος του ιστολόγιού σου !!

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Στρατή σήμερα δεν θα σχολιάσω. Με συγχωρείς. Αλλά είμαι στο Ζούμπερι του 1983 τον Ιούλιο. Ταξίδι στο παρελθόν με παρέα με Ξωτικά.
Όταν επιστρέψω στο παρόν τα λέμε.
Καλό απόγευμα. Εγώ το εξασφάλισα.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ΔΕΣΠΟΙΝΑ,
ΜΕ τον μοναδικό σου τρόπο να είσαι εμψυχωτική και καλόγνωμη!
Σ' ευχαριστώ για όλα!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Ήμουν φαντάρος εκεί ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ..
ΚΑΜΙΆ ΦΟΡΆ, ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΈΦΤΟΜΑΙ,
πολύ μακρινές εποχές..
Πώς πέρασαν τα χρόνια!
Τουλάχιστον ωραία οξειδωθήκαμε!
Φίλε!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου