...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

15 Μαΐου 2010

Αυτές οι νύχτες που αγρυπνώ έχουνε μάθει πια απέξω όλες τις ευτυχίες!

Θ

Αυτές οι νύχτες που αγρυπνώ έχουνε μάθει πια απέξω όλες τις ευτυχίες!

Τα λόγια τους φεγγοβολάνε και διαμαντικά
παίζουν όλες τις ίριδες και λαμπαδιάζουνε τα φρύγανα του γαλαξία!

Ξέρουνε έτσι και καλά ότι αγρυπνώ
γιατί πιστεύω θαύματα!

Μονάχα που μιλάω απλά, μονάχα που λατρεύω
το αίνιγμα ενός λουλουδιού και αρκεί
μέσα στα μάτια μου να λέγεται ο αντικατοπτρισμός της ομορφιάς του κόσμου..

Βρίσκω τα λόγια που ‘ναι τωρινά κι επίγεια-
που διθυραμβικά αναγγέλλονται στην θαλπωρή της βροντοφώναχτης μέρας..

Ηθικός πανζουρλισμός- θαυμάσιο
φωνήεντο
και τόσο
σπουδαία πυροδοτημένο!


1987

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου