...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

2 Μαΐου 2010

Είναι γιατί έχω θελήσει μια πατρίδα στοχασμού όπου χωράνε λίγοι.

Είναι γιατί έχω θελήσει μια πατρίδα στοχασμού όπου χωράνε λίγοι.
Απιστούν στο αθώο οι άνθρωποι.
Έχω εξαργυρώσει όλα τα όνειρά μου.
Δεν μου μένει
παρά ο καημός ν' αρέσω σ' ένα ρόδο πρωινό
που μες την μέρα φορτωμένο έμπνευση μιας νύχτας έρχεται.

Δεν υπάρχω αν δεν υπήρξε το ποίημα- δεν μπορώ..
Με κατέφαγαν τόσο οι λέξεις..
Οι δύο κόσμοι που ζούμε: ο ένας
ορατός, σφύζει από περίσσεια ύλης- ο άλλος
αόρατος από ψυχή και νοήματα φλέγεται.

Ακολουθώ το πεπρωμένο μου:
Όπως της πατρίδας μου τα γραμμένα, μέσα εκεί στους αιώνες.
Ήρθε και έφυγε η σκλαβιά- αλλά η σκλαβιά είναι πάντοτε μέσα μας.
Όποιος από ελευθερία καταλάβει σήμερα
αύριο θα βελάζει αμνός-
μέχρι να γίνει η βορά των λύκων.
Πρόσεχε!
Πρόσεχε!

2 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Λίγα βήματα, απαλά τοποθετημενα στο ξεφωτο μονοπάτι....

Αθώα αντίληψη του κοσμου...
Αντεχω..
Φοβάμαι να εκδηλώσω την επιθυμία σύγκλισης...
Φοβαμαι ότι θα μαγαρίσω τη μαγεία των ποιηματων...
Πως να πλησιάσει η πραγματικότητα το δίλημμα του νου?....

Πως να γραψει το χερι της καρδιας αυστηρούς κανόνες παιχνιδιού γι' αυτη την παρτίδα, που μεσα στην πατρίδα των ποιητων έχει μόνο μία Μοίρα να την κατατρεχει?....

Αυτη της αιώνιας ανεξαρτησίας από τις αποικιες των Σκλαβωμένων Επαναστατων!...

Στα πρόθυρα εισόδου...
χτυπαω την πόρτα της πατρίδας σου....
λείπουν οι δικαιολογίες..
Απλά θελω να μπω...
και να μείνω... μικρή ...πιάνοντας μόνο μια γωνίτσα....
μου φτανει για να ξετυλίξω το παιχνίδι των Ονειρων μου...

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Μέσα σε όνειρα ζούμε..και σε ακάνθινες σκληρές πραγματικότητες..
Καλό βράδυ!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου