...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

20 Μαΐου 2010

Κορίτσι.

Τα μάτια της είχαν μια κόχη για το εικόνισμα του ανέμου.
Την αγάπησα σε μια ηλικία παράφορα.
Στάθηκε
Εξαίσια ωραία.
Κάτι νύχτες φεγγαρόλουστες το θαλασσί της φουστάνι φιλοξένησε
Μια παράξενη θλίψη μου.

Μου θύμιζε έντονα ιέρεια αρχαίας λατρείας. Άκουγα
Τον μελωδικό χτύπο της καρδιάς της
Σαν τραγούδι μαγευτικό να με ταξιδεύει
Στο παρελθόν με ρομαντισμό
Στο παρόν με σπουδή
Στο μέλλον με αίσθηση

Πως η ζωή είν’ ένα ποίημα!

4 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Η Ζωή είναι το βιβλίο που φιλοξενεί το ποίημα, Στρατή...
Ο έρωτας είναι ένα ποίημα....

και να επαναλάβω την πεποίθησή μου:
Όταν αγαπάς μία φορά, τότε αγαπάς ΓιαΠαντα!....

Αμετρητα φιλια.... ανεμίσματα στο διαφανο ρούχο της έμπνευσης...

Φαίδρα Φις είπε...

μα τι ομορφιά!

καλημέρα Στρατή
σε φιλώ

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ΚΑΚΙΑ

κι όμως

η ζωή αρχίζει να γίνεται ένα πολύ σκληρό ποίημα!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Καλημέρα ΦΑΙΔΡΑ!

Με οξυγόνο από άλλους ουρανούς..

και λατρεύοντας άλλες πάντα θεότητες!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου