...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

20 Μαΐου 2010

ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑ..

ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑ..

Από την ξαφνική τιποτένια μουσική του μεσημεριού εξέχουν
ένας γλάρος και με το μακρινό καΐκι του που πλέει
στ’ ανοιχτά μιας αδιάβαστης θάλασσας.

Εγώ έχω άλλα πια- βυθισμένα μου πλοία.

Στον βυθό κρατούν οξυγόνο
που λες καταποντίστηκε
μαζί με όμορφες υδρίες που κρατούσα-
σαν για να πιω νερό αρχαίου λόγου.

Και μια εντεταλμένη όλων η σιωπή
παρουσιάζεται
δειλά δειλά
και όλα μπρος τα μάτια μου
πιάνει και τα καταπλακώνει..

Βαραίνουν από νόημα ηλιαχτίδας οι μέρες- τίποτα δεν ξέρω..

Ο Απρίλης βελάζει-

Σαν αμνός που στον δρόμο του έτους
πάει χάθηκε- τώρα είναι
μαργαρίτες ο λόγος του..

Σπίτια χωρίς αιτία-
οι αφέντες τους
με παλιά γεροντίστικα μυστικά
αναζητούν την απόλυτη αλήθεια
που μόνο η ματαιότητα κατέχει..

2 σχόλια:

Νικηφόρος Τζιμιτζάς είπε...

ΑΡΧΑΙΑ ΔΙΨΑ

"συγκομιδή αμφορέων οίνου
αποτέλεσμα ερευνών
αρχαίου ναυαγίου
λίγο έξω από τη νήσο"

προγόνων διψασμένα στόματα
μέρες τώρα κοιτούν
τα αφρισμένα κύματα
του Ποσειδώνα την οργή
το πλοίο που δε λέει ναρθεί

αρχαία δίψα
που δε σβήνεις
γλυφό νερό


σε ξαναφιλώ
και ζηλεύω τηνόμορφη σου γλώσσα

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Ναι
αυτή την εικόνα ήθελα να πλάσω!
ΝΙΚΗΦΟΡΕ προσέγγισες σωστά!
Καλό βράδυ!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου