...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

17 Μαΐου 2010

Δάκρυα του Απόλλωνα.

Δάκρυα του Απόλλωνα.

Ψυχραιμία του τοπίου που ελίσσεται ανάμεσα στα πυκνά δέντρα που μετρούν
την ανάσα του βουνού.

Θαυμαστή εξόρυξη από τα μεταλλεία της ψυχής·
διαυγής ατμόσφαιρα·

Κεχριμπάρι πολύτιμο συνοψίζοντας στην ουσία του εκατομμύρια έτη-
ηλικίες της προσευχής των δέντρων που προστάτευσαν οι ωκεανοί

Δάκρυα του Απόλλωνα, απέριττος
στοχασμός-
πιο παλιός κι απ’ την ύπαρξη..

Χάνομαι μέσα στην υπόσχεση δροσιάς· το αινιγματικό αεράκι βολεύεται
μέσα στις εμφανίσεις και τις εξαφανίσεις του ήλιου..

Χάνει και κερδίζει, μέσα
στην μεταμέλεια των αποκαλύψεων..

Ο μέθυσος οίστρος μου αγριεύει και χύνεται
άλογος στις λευκές σελίδες του χαρτιού· σ’ αυτήν την απέραντη πεδιάδα
η πένα ορίζει την φρενίτιδα των ταχυτήτων

Όπου το ποίημα γίνεται ορατό μες την θρησκεία
τόσων κατιφέδων!

1982

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου