Όχι
ακρογιαλιές και φώτα που πλουμίζουν την θάλασσα
Όχι
άλλον παράδεισο που διαλαλούνε
Οι
ευχαριστημένοι κι οι χορτάτοι-
Εδώ
είναι ο πόλεμος, η Λερναία Ύδρα
Που
καταβροχθίζει την κάθε αξία που έχεις
Εδώ
πεθαίνουν παιδιά και οι μάνες ακρωτηριάζονται
Εδώ οι
θρησκείες είναι οι αμαρτωλές τους ξαδέρφες
Τα ξίφη
κόβουν λαιμούς και μοιράζουν τον αφανισμό μας ολόγυρα
Εδώ θα
πρέπει να αισχύνεται η οικουμένη
Ο χρόνος
βάφεται με αίμα
Ο πόνος
ρέει σαν αίμα,
όλα τα
σπίτια μπαρουτοκαπνίζουνε και μαρτυρούν κάποιον θάνατο
Οι
πέτρες είναι νομίσματα που εξαργυρώνουν τον πόνο
Το κλάμα
είναι καταφύγιο για την απελπισία
Άκουσε
άκουσε ανθρωπότητα! Αυτή είναι η μέγιστη ντροπή σου!
Διώξτους
και συλλάβισε τον Άνθρωπο απ’ την αρχή
Πώς
άφησες να ξεκεφαλώσουν οι αιματολάφτες κι οι ρουφιάνοι;
Όχι άλλον
παράδεισο που διαλαλούνε
Εδώ ας
σηκωθούνε οι λαοί και ας θελήσουν
να
στήσουν ειρήνη πάνω σε κάθε τόπο που ρημάξανε αυτοί..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου