Κάτι θέλω να σου πω που δεν λέγεται, κάτι που στον αέρα δεν φτουρά
Και το βάφει ανεξίτηλο η νύχτα,
Κάτι βαρύ και ελαφρύ, κάτι αληθινά σπουδαίο
Που σε τρομάζει κι όμως είναι η αλήθεια μας!
Και το βάφει ανεξίτηλο η νύχτα,
Κάτι βαρύ και ελαφρύ, κάτι αληθινά σπουδαίο
Που σε τρομάζει κι όμως είναι η αλήθεια μας!
Αναρτήσεις
3 σχόλια:
...αστέρι μου θαλασσινό
αναρωτιέμαι
γιατί δεν γράφω...
ένας κόμπος
δένει όλα τα χρώματα
και τα ξετυλίγει σ' έναν αιώνιο Ατλαντκό...
Φιλιά στα μωρουδέλια σας
"Αστοριανή"
Ν.Υ.
Δεν γράφεις γιατί είσαι η ίδια η Γραφή! Κι εμείς σε προσλαμβάνουμε σαν μια ιέρεια που ιερουργεί και την παρακολουθούμε εκστασιασμένοι. Γιατί ξέρουμε την Ιστορία και τον Μύθο της.
Τα φιλιά μου σοφή Κυρία!
Μια στάση, εδώ!
Χάθηκα μεσ' τα αμέτρητα ποιήματά σου!
Έψαχνα κάπου ένα μειλ, μα δεν βρήκα!Κάτι ήθελα να πω, για το ταξίδι σου στον Βόλο! Ειλικρινά, λυπάμαι που δεν ήξερα ότι θα μείνεις μέρες, ώστε να σε κεράσω έναν καφέ!
Μπορεί να μην μας ένωσε η ποίηση και τα μπλογκς, μα μας ενώνει μια κοινή φίλη που και οι δυο μας εκτιμάμε και αγαπάμε!
Αυτό!
Κι ήθελα μέρες, να το γράψω!
Να είμαστε ΚΑΛΑ, στο μέλλον, αν ξαναβρεθείς στα μέρη μου και θέλεις, κερνάμε και τσίπουρα με τον άντρα μου!
Εκείνος δεν ασχολείται με λογοτεχνικά, αλλά κι εμένα που μ' αρέσουν, πολύ φοβάμαι, πως εσένα, δεν σε προλαβαίνω να σε μελετήσω! Θα χρειαστώ πολλές ζωές, και δυστυχώς, δεν έχει!
Ωστόσο, προλαβαίνω να σε συγχαρώ, τουλάχιστον!
Καλά ταξίδια και πάντα πολλές και Καλές εμπνεύσεις!
Υγεία και ΕΥΤΥΧΙΑ, εννοείται!
Δημοσίευση σχολίου