Δεν είσαι ύλη είσαι ένα λουλούδι πλασμένο από τα χέρια μου μια χαρά που ζητά τα ρέστα της από το νόμισμα της Δημιουργίας.
Σιωπηλή που νέμεσαι την φωτιά.
Ξέρεις πως ξέρω ξέρεις πως πλάστηκες για να εμπνέεις
Και κρατάς μυστικά εκείνα που θα με πεθάνουνε.
Και κρατάς μυστικά εκείνα που θα με πεθάνουνε.
Άσε με στην πίκρα μου γεύτηκα τόσον πόθο που πονάει το αίμα μου…
Ερωτικό είναι το καθετί που σου μιλώ…
Και δεν έχει φρένο αυτή η πορεία δεν έχει σταματημό…
Επινοείς την ταχύτητα και σε νιώθω σαν έναν παλμό που μ’ εξουθενώνει…
23.08.2019
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
δεν έχει φρένο αυτή η πορεία δεν έχει σταματημό… SP
.... έτσι είναι η ποίηση... να κεντρώνεται κάθε λέξη στο κορμί της ύπαρξης.
Φιλί βροχερό, Νεο-Υορκέζικο...
"αστοριανή" στο... Λονγκ Άϊλαντ
Ο ντελικάτος χαρακτήρας μου στολίζει μ’ άνθη υποσχετικά τις συμπεριφορές των ποιημάτων.
Έτσι με προσεγγίζεις:
ανάλαφρα όπως πετώ στους ουρανούς των ονείρων γυρεύοντας
διάστημα να βρει να εδραιώσει έδαφος η τόλμη..
Δημοσίευση σχολίου