Φεγγάρι ραδιενεργό
κλέβει τις ολοστρόγγυλες ουτοπίες μας
Και ρόδο μεταξένιο,
έγκλειστο στου καιρού την απονιά,
να μας θυμίζει τόσο την αγάπη-
Βαθιά χαρακιά πάνω μας αφήνει η μοίρα, βαθιά χαρακιά
Λέξεις σου λέω που ποτέ δεν σε φτάνουνε- κι είναι ο πόνος
Βουβός σύμβουλος της πλατιάς σου αρχοντιάς!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου