Είναι οι σκουριασμένες συνήθειες μας- μισές
Που λουφάξαν μες τα ήσυχα χρόνια
Και επιγράφονται με σιωπή- κι οι άλλες
Μπαλωμένες σαν ρούχα παλιά, που φορέθηκαν
Και παραφορέθηκαν αλλά μια αγάπη
Τα κρατά ακόμα να μην πεταχτούν·- κάνουν
διαδρομές που κι οι ίδιοι ξεχάσαμε
Και απλώνουν κορμί κάτω από την βροχή, κάτω
από τον ήλιο
Πληθωρικές στην λησμονιά και άοκνες
Να μας θυμίζουν το κάτι που μένει από την κάθε απώλεια-
Ανάγκες που καταγράφονται σ’ ένα μεγάλο βιβλίο
Της ιστορίας και της λησμονιάς..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου