Μου στέλνεις την φωνή σου από μια μέρα που ξυπνάς και φτιάχνεις
αλλιώς τις λέξεις.
Τα λουλούδια που έχεις έχουν πνευματική σημασία.
Μοσχοβολάνε και είναι όπως οι σκέψεις σου τώρα.
Κι εκείνα τα καθημερινά μικρά πράγματα με την ελάχιστή τους αξία
Που κουβεντιάζοντας τα ερχόμαστε πιο κοντά στην παραδοχή
πως ο χρόνος ανίκητος είναι..
Το πλοίο πάει..
Αράδα τα νησιά: μια περιπέτεια.
Ζυγίζει φωταγωγημένο δίκαια το μεσημέρι.
Ένα πουλί πετά πάνω απ' την θάλασσα: οιωνός του μοιραίου.
Κρώζει σκαιά.
Αν δεις όπως βαθαίνουνε τα δευτερόλεπτα
Χωρούν την θλίψη σου και τα μελάγχολα εκείνα της κοπέλας
όμορφα μάτια..
12.03.2010
2 σχόλια:
Η θαλασσα ξερει
οση φουρτούνα κι αν μπει ανάμεσα στο αναπόφευκτο και στην εκπλήρωση,
εκείνο θα βρει στεριά
κι ας διανύσει αμετρητους όγκους υδατινων στίχων
για να πιαστεί στα δίχτυα της πραγματικότητας!!!!
Κάκια
είναι μάγισσα η θάλασσα
κλέβει το μυαλό σου- θέλει προσοχή
κανένας δεν αντέχει το μέγιστο πάθος της
φυλάξου από την ορμή των υδάτων!
Δημοσίευση σχολίου