...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

11 Φεβρουαρίου 2009

ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ..

Κάνει τις ζωγραφιές του πάνω στα νερά ο αέρας
Και ωραία που ακούγεται να σιγομουρμουρίζει ο θεός
Φορτία σκέψης των ανθρώπων αδιέξοδα αδειάζουν
Μέσα στα τάρταρα κι η μέρα παίζει
Τα ιμάτιά της
ζαριά στον χρόνο.

Ποιητική αιτία μου, ψυχή
Σαν φως μες τον αέρα
Κάποτε θα χαθείς, θα σβήσουνε οι ιριδισμοί σου
Κι ό,τι διαμοιράζει την αβρότητα σου θα χαθεί
Στα σκότη..

Κι αυτό το είδωλο ενός ειδώλου που είμαστε
Που με τα χρόνια ολοένα πιο βαρύ και κουρασμένο πάει
Θα εννοήσει μόνο του σαν μια μελέτη του θανάτου την βαριά Απουσία
Από το φως της μέρας.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ ΔΡΑΜΑ 26.12.2008

1 σχόλιο:

Δανάη είπε...

Ποιητική αιτία μου, ψυχή
Σαν φως μες τον αέρα
Κάποτε θα χαθείς, θα σβήσουνε οι ιριδισμοί σου
Κι ό,τι διαμοιράζει την αβρότητα σου θα χαθεί
Στα σκότη"...

Ποιητικό αίτιο η ψυχή σου στην ενεργητική σύνταξη της ποίησης...
Όχι!!!Δε θα χαθεί........
Καλημέρα,Στρατή
Σε σένα και στην ποίηση...

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου