Τρία ποιήματα

 

Γράφει ο Στρατής Παρέλης // Τα ποιήματα του Fractal 

 

 

 

 

Νόηση και έννοια του υπερβατικού…

 

Φωνή φωνούλα χαράματα που αναγνώθω την ομοιόμορφη μελαγχολία των δέντρων·

Λυγίζει όπως η μουσική μιας φυσαρμόνικας που παίζει

Ένα παιδί στην πίσω αυλή των θαυμάτων.

Ξαφνικά όλα είναι αστραπή και έχουν διάρκεια.

Ο καημός μου διαχέεται στα γαλανά σύμπαντα.

Πέρα από μύθους- είμαι εγώ κι εσύ που σκαρφαλώνουμε στο άγουρο μελάνι της εκμυστήρευσης.

Με ευθεία φλογισμένη ώσπου

Να γίνει η τεθλασμένη των παθών.

Κι εκείνο το μετάξι του ορίζοντα άκαμπτο και ουσιώδες

Μας σταυρώνει και μας προτρέπει σε μια αποκαθήλωση

Και μιαν Ανάσταση να αποδείξουμε πως η ψυχή σε όλα αντέχει!

 

30/10/2022

 

 

 

Της απόφασης και της εντολής..

 

Στις ουτοπίες μου υπήρξα ακραίος

Σαν ένα απόλυτο βιολί·

Ψιθύρισα τα γεγονότα

Ξέφτισε ο ντουνιάς στα μάτια μου

Λύγισε σαν πυρακτωμένο σίδερο

Ένιωσα τους νεκρούς που σιγανέψανε

Να μου μιλούνε πίσω

Από την μάντρα του κοιμητηρίου που κραδαίνει

Το σκούρο κυπαρίσσι της ώσπερ θανάτου

Κάλεσμα.

Τίποτα δεν θα αντισταθεί στον ήλιο

Μόνο η μουσική θα πει και τούτα τα καθέκαστα

Και κείνα που δεν τα γνωρίζω.

Μπαίνει η μελαγχολία από μια χαραμάδα στην ψυχή μας

Αλίμονο πολιορκεί τα μάτια μας

Κι αυτός ο ήχος από τα φυλλώματα που τρίζουν

Τι πικρός!

Καίει η καθεμιά κατάληξη που μας αγνόησε

Η κάθε έννοια καίει που δεν την μεταγλωττίζουμε

Είναι η εποχή του σκότους και της παρακμής

Λατρεύω μύθους και ξανοίγω στα βαθιά πελάγη…

 

 

 

Φρεσκάρισμα στα χρώματα του ήλιου…

 

Γυμνή η μέρα

Και επιφανής. Άσπιλα πουλιά πετούν αγγίζοντας την

Χαρά. Μηδενισμένο το βάρος τους- σαν όρθιοι καπετάνιοι

Που παραπλέουνε στην αττική γαλήνη.

Και μια μαγευτική αυταπάτη

Τοκίζοντας την πλησμονή των δέντρων

Αφήνει ψίχουλα ζωής επάνω από τα κοιμητήρια

που ο ύπνος των κεκοιμημένων

Σφαλίζει όλη την πρόσβαση στο όνειρο.

Είσαι ή δεν είσαι εκεί, ξεσκίζοντας

Την πραγματικότητα για μια φερέγγυα λύπη

Αδιάφορον!

Και οργανώνεις αντιφάσεις που δεν θα ‘’σου βγούνε’’, ή κιόλας

Να ζεις φιλοσοφώντας ανισόρροπα, ενώ

Για μια πατρίδα καθυποταγμένη κατορθώνεις

Να ζεις ανάποδα, στον ρου της Ιστορίας τον αμετάθετο!

 

28/10/2022