Υψωμένη Αράχωβα
Σπουδαία πύλη του ουρανού
Πασχίζεις με υψομετρικές γενναιότητες
Κάτω από του Παρνασσού την αψάδα
Ακούω τα ντουφέκια σου
Σμιλεύει χίμαιρες ο ριψοκίνδυνος Καραϊσκάκης
κρατάς του Έλληνα καταγωγή
Πλέεις
Στον όγκο του ωραίου φεγγαριού
Μπλεγμένη με το μέλι ηλιαχτίδα!
Ανασαίνεις και νιώθω το θαλερό λαχάνιασμά σου
Το φως σε κόφτει απροσμέτρητο
Τσούζει επάνω σου ο χιονιάς
Είσαι το πλουραλιστικό παραμύθι του κόσμου
Σου ψιθυρίζει η παρακεί Πυθία
Λόγια και λόγια για να μην σε πάρει ο ύπνος
ποτέ
Μες την τσιγκούνικη αιωνιότητα…
Και τούτο το γειτόνιασμα αχτένιστη να παραδίνεσαι μες το τοπίο
Είναι η δόξα σου η παντοτινή·
Στερέωσες τα μάτια σου στην γαλανή ικμάδα
Και ποντοπόρησες τώρα και πάντα μες τον ουρανό…
9/11/2022
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Και τούτο το γειτόνιασμα αχτένιστη να παραδίνεσαι μες το τοπίο
Είναι η δόξα σου η παντοτινή·
Στερέωσες τα μάτια σου στην γαλανή ικμάδα
Και ποντοπόρησες τώρα και πάντα μες τον ουρανό… Σ Π
Το περίμενα!!!!
Καιρό είχα να διαβάσω κάτι παρόμοιο!!!
Ο επίλογος, διαχρονικός! Εύγε,!!!
Αστοριανή
ΝΥ
Ε αφού ξέρεις ότι θα γεννηθούν ποιήματα από τον τόπο που ζω. Γιατί σε νιώθω κουρασμένη; Λίγο να πάρουμε ‘’τα πάνω μας’’ ε…
Να μας γράψεις και κανένα ωραίο ποίημα. Για την Ελίκη, για ό,τι θες..
Σε φιλώ!
Δημοσίευση σχολίου