Όλο που ταξιδεύουμε και απομένει
Μνήμη λευκή, σαν ενός ήλιου το συνάντημα
Μες τα χωράφια που φορτώθηκαν σιτοβολώνες.
Ο αέρας τσουγκρίζει τα κεφαλάκια των ανθών,
Διαφάνεια και των γονέων,
Αφήνει την ποίηση να φανεί γύρω παντού.
Και ο θεός που κάνει πως αδιαφόρησε για όλα
Καπνίζει πάνω στο μπαλκόνι του ουρανού
Αδιαφορώντας για ετούτη την επίγεια ανακατωσούρα…
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
ο θεός που κάνει πως αδιαφόρησε για όλα ... Σ.Π.
...δικιμάζει την δύναμη των Δαιμόνων.
Να είσαι καλά.
Χαιρετισμούς σε όλους
Υιώτα
Για όλους τους θεούς, όλων των θρησκειών και όλων των αιώνων, έχω μάλλον άλλην άποψη από την δική σου· ξέρω την απατεωνιά τους- και κατανοώ πόσο πρέπει να τους πιστέψω! Αυτό από μόνο του είναι σκάνδαλο και διαρκής βλασφημία. Και το διαχειρίζομαι. Με παλικαριά. Τα φιλιά μου!
Δημοσίευση σχολίου