23 Αυγούστου 2017
Κοινοποιήθηκε στους εξής: Οι φίλοι σας
Από το Αίγιο ως την Ακράτα
Μία ανάσα είναι ο δρόμος. Κι η Ήλιδα
Γρατζουνισμένη από τον ήλιο σαν
Αφήνει ένα σύννεφο επάνω της να παίζει
Κινδύνους και πρωτοβρόχια.
Η Τρίπολη βοά μες το οροπέδιο και η Καλαμάτα
Τα πόδια της απλώνει μες την θάλασσα γυμνή σαν μια κοπέλα
Που ερωτεύτηκε τον γελαστό αφρό. Η Σπάρτη
Κερνάει τον Ευρώτα της λακωνικά τριαντάφυλλα, η Πάτρα
Βυζαίνει φως από τα λαγαρά βουνά που την νανούρισαν
Κάτω απόναν μεθυσμένο ουρανό. Η Κόρινθος
Πλατύφυλλη κι έως τους αμπελώνες
Κερνάει από αμφορείς που γέμισαν με ιστορία. Το Λέχαιο
Δείχνει το αρχαίο λιμάνι του και το Άργος
Κοιτά που η δυναστεία η βασιλική περάτωσε. Οι Μυκήνες
Ζητούν του Αγαμέμνονα την πόρπη
Την χρυσή και τον πορφυρό κραυγαλέο χιτώνα
Εκείνου που όλα να του ανήκουν θέλησε. Η Επίδαυρος
Αφήνει στα ψηλά της σκαλοπάτια
Του θεάτρου ν’ αντηχεί ένα χορικό από μιας τραγωδίας το μαράζι. Η Μεσσηνία
Πολεμά με την εύφορη γη της το κλάμα
της τώρα πατρίδας. Η Τριφυλία
Όρθια μες τον εγωισμό που της πρέπει
Μισοκοιμάται αφήνοντας ν’ ακούγεται η κάψα της
2 σχόλια:
... Οι βραγιές της να έρχονται απ’ την προϊστορία,
Αφήνει ένα σύννεφο επάνω της να παίζει
Κινδύνους και πρωτοβρόχια. S.P.
Ωσάν αχόρταγο αετόπουλο
ίπτασε.
Με οξυδερκές μάτι και ράμφος ατσάλινο
μεταφέρεις την Γη του Πέλοπα
σαν ένα πλατανόφυλλο σε ουρανούς άχρωμους.
Πυκνό σύννεφο η Ιστορία με εξαϋλωμένες μορφές
προσδοκεί διαστρεβλωμένες μικρές επετείους.
Έστω και η ελαχίστη ανάσα
κρατά τη θύμηση άσβεστη.
Να είσαι γερός καπετάνιος της ξηράς
κι ας μοιάζει η Τριήρης όνειρο.
Πάντα με την Αγάπη,
Υιώτα
"αστοριανή" ΝΥ
Με συντροφεύεις ωραία στα ταξίδια μου όπου κι αν είναι αυτά. Σε ευχαριστώ! Πώς είναι ο καιρός εκεί κάτω; εδώ όλο αλλάζει και δεν αποφασίζει. Τρελός που λέμε. Να γράφεις να σε διαβάζουμε- το μυαλό πρέπει να μένει ζωντανό. Αν με ξαναπείς φίλο και όχι αδερφό θα μαλώσουμε! Ε μα!...
Τα φιλιά μου!
Δημοσίευση σχολίου