Αντηχεί φεγγάρι ημερινό,
Ο σκύλος αλυχτά κι απομακρύνεται,
Κούφιος ήχος από ένα σπασμένο άστρο
Φτάνει μέσα στην ερημιά,
Δοκιμάζεται η νύχτα στα απώτατά της·
Βγαίνω από τον ύπνο σαν από μια ζοφερή καταβύθιση,
Κουβαλώ επάνω μου το κοφτερό μαχαίρι
Σχίζω το σύννεφο, πού να το καταγράψω αυτό;
Κορυφώνεται το μένος των εντόμων·
Και όταν φτάνω στον προσωπικό παράδεισο
Το μολύβι μου πολλά μου προσφέρει,
Ανοίγει σύνορα καινούρια μες την φυλακή,
Ευθύνεται για τις επαναστάσεις όλες·
Διαλέγω χρώματα, τι να το κάνεις το φαιό;
Εμείς άλλα σπουδάσαμε αισιόδοξα και σβήσαμε την κάθε αμφιβολία,
Διαλέγω την μορφή της μέρας, το ύφος της,
Και στα βαθιά και στα ρηχά αφουγκράζομαι χρωματικές συνθέσεις..
24/11/2022
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Και στα βαθιά και στα ρηχά αφουγκράζομαι χρωματικές συνθέσεις.. Σ.Π.
,,,έχεις ανοίξει
δρόμο βαθύ
και υποχρεωμένος είσαι
να τον συνεχίζεις...
Αν αρνηθείς,
είμαι σίγουρη ότι θα σε εκδικηθεί!
Η Ποίηση
δεν αστειεύεται.
Σε φιλώ
Ευχαριστώ για τις συμβουλές! Όμως ζητώ να μας δώσεις ένα ποιηματάκι και δεν το κάνεις! Αχ, θα σε μαλώσω! Φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου