Ανάμεσα στους ψεύτικους ήχους του
πρωινού χωρά ο καθαρογραμμένος
συλλογισμός της φυσαρμόνικας.
συλλογισμός της φυσαρμόνικας.
Η μέρα με βοηθά να την αντέξω
σκληραίνοντάς με με το οξύ
σπουδαίο φαρμάκι της.
σπουδαίο φαρμάκι της.
Μιθριδατικό δεδομένο που παραλλάχτηκε
σε στεναχώρια που σου δίνει ο δύσκολος βίος.
Βάζω τελεία και μηδέν υπολογίζω στις
επιθυμίες μου
αλλά στην άθροιση ο νους μου διαρκώς αναστατώνεται.
αλλά στην άθροιση ο νους μου διαρκώς αναστατώνεται.
Ένα σκλαβωμένο νερό επαναφέρει την
ηρεμία στην πράξη και μετά
Γίνεται λίμνη που την κολυμπούν οι
πάπιες και τα αεικίνητα νεροκοτάκια.
Μεσημεριάζει.
Ο ήλιος καίει
ασυναγώνιστος.
ασυναγώνιστος.
Το μολύβι μου μουντζουρώνει την σελίδα
τρυπώντας ως το καύκαλο
το φανταστικό πρόσωπο της μελαγχολίας.
το φανταστικό πρόσωπο της μελαγχολίας.
Γιατί με κούρασε η ζωή, σκηνοθετώ..
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
"Γιατί με κούρασε η ζωή, σκηνοθετώ"...
Αντίσταση το λέω εγώ.
Στους μεγαλοσκηνοθέτες που ανέλαβαν αυτοβούλως, να περιορίσουν τις ζωές μας, στα στενά τους (θεατρινίστικα) πλαίσια.
Τον θαυμασμό και την αισιοδοξία μου καταθέτω!
"Ένα σκλαβωμένο νερό επαναφέρει την ηρεμία στην πράξη"
...μέχρι εκεί που θα υπάρξει απελευθέρωση της πηγής ή μια νέα φλέβα νερού...
Τι υπέροχη ποίηση!!!
Μαρία Κανελλάκη
Κι εγώ χαίρομαι Μαρία που με διαβάζεις και διατηρείς το μυαλό σου καθαρό.
Ναι μάλλον στην αισιοδοξία πρέπει να καταφεύγουμε- άσχετα αν με πιάνει μια απογοήτευση μιαν ώρα..
Σ’ ευχαριστώ για τα σεργιάνια σου στις γειτονιές μου!
Καλό βράδυ!
hana
Ευχαριστώ!
Ναι, είπαμε: αισιοδοξία!
Καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου