Πηλό κι άλλο χρειάζεται ο Θεός για να μεγαλουργήσει.

 

Είναι αέρινα και γυρίζουν γύρω από τα αρμυρίκια..

Αειφόρα μυγάκια, πιο μικρά από την καθόλου εντύπωση, πεταρίζουν

Μες τον βραχνό λίγο αέρα

της παραλίας.

 

Και οι κοπέλες με τα αγόρια, τα μαγιό τους

Και τις γρανίτες στα χέρια-

περαστικές φιγούρες του καλοκαιριού.

 

Σκαλοπάτια λευκά και σβήνει γαλάζιος ο ουρανός.

Τα σπουργίτια πετούν δοξασμένα.

Πηλό κι άλλο χρειάζεται ο Θεός για να μεγαλουργήσει.

 

Το μεσημέρι είναι ζεστή μεγάλη αγκαλιά.

Του νησιού η λιακάδα γεμίζει φωνές των παιδιών.

Ο αλέκτωρ δεν θα προδώσει κανέναν.

 

Η πιο λευκή θρησκεία με φως και ηθικά λουλούδια γράφεται

Στο προσήλιο του μόλου και πάνω στην μπαταρισμένη ψαρόβαρκα..