Αόρατη ορχήστρα τ' ουρανού...

Κάπου πρέπει να γεννιέται μια μουσική που ξυπνάει την καρδιά τρυφερά

Κάπου ξημερώνει,

όλα δέχονται την τάξη της πραγματικότητας:-

Βιολιά μιας ορχήστρας που δεν έχει ακροατές άλλους από τα ώτα των λουλουδιών που πολύχρωμες νότες μιλάνε.

Στα δέντρα κρέμονται οι ερωτήσεις της επικαιρότητας·

Αυτός που είναι εντεταλμένος στον Σκοπό, ζει με την φωτεινή καρδιά του

Τον νυχτερινό έναστρο θησαυρό:

Μυστικά διαβουλεύεται με το ρητό και το άρρητο-

Μυημένος στο να μην υπάρχει ο πλούτος γύρω του κι εκείνος πλούτο να βλέπει..