Την στεναχώρια μου όταν η στεναχώρια
μου είναι βούλιαγμα πληθωρικό…
Την αγρύπνια μου.. Την κουρασμένη ζωή
και τον ακούραστο θάνατο.
Την ασχήμια..
Ζητώ ανάμεσα στον καπνό μιας θυσίας
το πρόσωπο ενός παράξενου θεού- ζητώ
το πρόσωπο ενός παράξενου θεού- ζητώ
Αυτό που συνεχώς μου ξεφεύγει..
Τάφος η αγωνία- η αγωνία είναι ένα
σφυρί
που βάζει μια πλατιά τελεία πάνω στο μελαγχολικό σκαλοπάτι
του οράματος.
που βάζει μια πλατιά τελεία πάνω στο μελαγχολικό σκαλοπάτι
του οράματος.
Και οι ιδέες;
Και η ανακόλουθη πορεία τους στο εύρος
του καλοκαιριού και όταν
ο πολιτικός βρικόλακας κάτι ετοιμάζει;
ο πολιτικός βρικόλακας κάτι ετοιμάζει;
Δόκανο η φωνή και η σιωπή μια ελαφίνα
που σκλαβώθηκε..
Κουμάντο να μην γίνουν όλα θρύψαλα και
νόμος καταπατημένος.
Την νύχτα
παρακολουθώ που κοάζουν τα βατράχια
μέσα της
κι η πένα μου
ξύνει θλιβερά το χαρτί
παρακολουθώ που κοάζουν τα βατράχια
μέσα της
κι η πένα μου
ξύνει θλιβερά το χαρτί
Αφήνοντας ένα ασήμι φεγγάρι
να μεριμνά για μια μουσική που σβήνεται
να μεριμνά για μια μουσική που σβήνεται
σιγά σιγά..
2 σχόλια:
una nube de plata, que significativo es eso amigo.
Besitos desde Chile
Paty Carvajal
Dulce Buenas mañanas casa Neruda...Y gracias a que existen cerca de mí tan solidario y amoroso.Sweet kisses de Grecia!
Δημοσίευση σχολίου