Έρχεται η νύχτα…

Τα σούρουπα έμπιστα σαν εξομολογητικά λόγια

σε ένα γεροντάκι με το σκούρο καλυμμαύχι του..

Γκρεμίζονται οι διαφάνειες.. Κάπου απευθύνομαι

Που είναι ακαθόριστη συντυχία.

Στον δρόμο κάτω τα ποδήλατα

Γαζώνουνε τους δρόμους κυκλικά.

Λίγα λόγια και πολλή αδιαφορία

Πολλαπλασιασμένη.

Χαμηλώνουν οι ήχοι και το φως ξαφνιασμένο αλλάζει.

Ο χρόνος πριμοδοτεί το σκοτάδι της γης.

Οι νυχτερίδες χτυπούν άτσαλα τα φτερά τους.

Ώσπου να καταπιεί το χώμα την αγρύπνια μας και να συλλαβίσει

σωστά το νερό..