...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

9 Ιουλίου 2013

Όλα μηνούνε έφοδο στον ουρανό!




Αποχαιρέτα την ζωή του μελιού και νιώσε
Πόσο κοντά σου φύτρωσαν τα αγκάθια..
Το παράξενο σχολείο των πλήκτρων ίσως σε βοηθήσει να οργανωθείς περί τον εαυτό·
Ελπίδα με ελπίδα, όνειρο με όνειρο, δυσκολία με δυσκολία
Μπορείς να ψηλώσεις τόσο σε ψυχή όσο να φτάσεις ομοθυμαδόν να υπάρχεις με αδέρφια
Που ζουν με τον ίδιο καημό·
Τρεις κλίμακες η απόφαση απ’ την ανάγκη
Και όλο το σύννεφο που σε πνίγει, μονομιάς διαλύεται.
Οδοντωτός αιώνας, σκληρή εποχή, καθόλου πισωγυρίσματα
Δεν χρειάζεται η αποκοτιά σου.
Οι λαοί δεν προσκυνούν παρά τις ιδέες
Που τους πάνε μπροστά.
Θα υπάρξουν προδοσίες της στιγμής, φτηνοί σφουγγοκωλάριοι που νοστιμεύονται την εξουσία, οσφυοκάμπτες φαιδροί που ζουν ακόλαστα μες το δικό τους μηδέν αλλά,
Η Ευρώπη είναι ένα όραμα που το έζησες ολοκληρωτικά με τον νου, ζώντας
Κι όμως, μες την μυθική αληθινή σου πατρίδα.
Ξημερώνει με την δύναμη της δικαιοσύνης που θέλεις.
Μελτεμάκι συριχτό σπρώχνει τον βόρβορο ως του χαμού την συντέλεια.
Εφέτος είναι η χρονιά για τα μεγάλα πανηγύρια-
Τις γιορτές της χαράς και του πνεύματος.
Μην φοβηθείς – οι γεωγραφίες θ’ αλλάξουν αλλά δεν αλλάζουν τα σύνορα της καλής σου καρδιάς.
Και όταν εκπυρσοκροτούν τα κανόνια, οι διθύραμβοι της νίκης που ονειρευόσουνα, γράφονται.
Όλα μηνούνε έφοδο στον ουρανό!
 
                                                  9.7.2013

 

5 σχόλια:

nameliart είπε...

«Εφέτος είναι η χρονιά για τα μεγάλα πανηγύρια»…
Τα όργανα τα κούρδισαν χρόνια πριν… Δεκαετία 90, αρχές, το κουρδιστήρι, το διαπασών κι ο μετρονόμος δούλευαν ήδη εντατικά… Μετά καμουφλάρισαν καλά τα φάλτσα κάτω από ήχους δήθεν μελωδικούς… Και μετά άρχισε να δυναμώνει όλο και περισσότερο το hard rock… Τώρα πλέον οι γύφτοι με το ντέφι, προβάλλοντας τα χρυσά τους δόντια δίνουν ρυθμό στις στολισμένες, ευτραφείς αρκούδες που σέρνουν το χορό… Κι αυτές για ξόδεμα τις έχουν, αλλά αφού ξοδέψουν πρώτα εμάς. ΑΝ τους ακολουθήσουμε βεβαίως στο χορό τους. Ε, ας μη τους κάνουμε τη χάρη…

Προτιμώ την «έφοδο στον ουρανό»!

Χαιρετώ σε Στρατή!

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Όσο αδυνατούμε να αναγνωρίσουμε την αρχή..
Όσο τις χρονολογίες τις τοποθετούμε εκεί όπου επιστημονικά μας τις εμφύτευσαν..
Και όσο την ζωή των παιδιών μας την θυσιάζουμε σε βωμούς αυτών που κάθε τόσο βαφτίζουμε "θεούς"
δεν περιμένω να γίνει έφοδος στον ουρανό..
Σαρκία που σέρνονται θα είμαστε..
Την καλησπέρα μου Στρατή..

( όμορφο το γοργονάκι σας )

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Μελίνα
κάθε ρομαντικός θα προτιμούσε το ίδιο.
όμως εδώ μπαίνει το θέμα του πραγματοποιήσιμου και του ρεαλιστικού.
κι εδώ μας νικάει δυστυχώς η Ελιά.
η οποία βλέπει το κρανίο γυμνό πίσω από το πρόσωπο που θα έλεγε κι ο Καζαντζάκης.
δυστυχώς τόσο καθηλωτικά.
η ρομαντική μου ψυχή τάσσεται σαφώς με εσένα.
η λογική μου με την Ελιά.
πικρό να ξέρεις πώς θα συντριβεί η βάρκα της ζωής.
τα φιλιά μου!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ελιά
χαλάς τους μαγνήτες μου, τους αφήνεις χωρίς πόλους και με αφοπλίζεις εύκολα.
και δυστυχώς έχεις δίκιο.
άσε που δεν κοιμάσαι κιόλας.
πάντως κι εγώ τώρα γύρισα από δουλειά και ξαναφεύγω πάλι.
ε άσε με να είμαι λίγο μα λίγο ρομαντικός..
αλλιώς τι μας χρειάζεται κι η ποίηση;
καλημέρες πολλές..
για το γοργονάκι το ξέρω: θαύμα παιδί!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

να δούμε την έφοδο στον ουρανό... και το τι θα γίνει φέτος...
ωραίο αγαπητέ Στρατή!
καλησπέρα!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου