Ηλιόλουστη Χαιρώνεια. Λεοντική.
Μια λόγχη εξέχει απ’ την γη και πίσω
απ’ τα κυπαρίσσια
Ο θάνατος μακρινός αδειάζει το λαγήνι
του.
Του κάμπου η ισιάδα θέλει
Μια τεθλασμένη θλίψη αρχαιοκάπηλη.
Αυλές σπιτιών και τρέχοντας το
αυτοκίνητο,
η μέρα αφήνει το άθροισμά της μες του μήνα τις απολαβές
να μην μπορεί να ξοδευτεί.
η μέρα αφήνει το άθροισμά της μες του μήνα τις απολαβές
να μην μπορεί να ξοδευτεί.
Της Βοιωτίας η όψη στέγνη και δίκοπη.
Ζαλισμένα πουλιά και νεόκοπα λόγια
μελετούν της ιστορίας το διάκενο.
μελετούν της ιστορίας το διάκενο.
Λείπω και λείπεις απ’ όλα.
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Λείπω και λείπεις απ’ όλα.
Ίσως συναντηθούμε σ' αυτήν τη γη
να μελετήσουμε ξανά την Ιστορία μας
φιλί ποιητή μου
σ' αυτήν την γη που την πονούμε
σ' αυτην την γη που μας πονεί
Ελένη μου
καλημέρα και φιλί!
Δημοσίευση σχολίου