Τόξο στον υπερθετικό του ορίζοντα,
Αίσθημα βέλος που λαβώνει-
Κυνηγάμε ένα όνειρο πεταλούδας
Άπιαστο
Καθ’ όλα τερπνό
και ωφέλιμο
και ωφέλιμο
Μα μάταιο
όπως σκιά
που εξασθενεί..
όπως σκιά
που εξασθενεί..
Σε κοιτώ μες τα μάτια-
Ανάβουν οι σκέψεις στα λόγια σου·
Είσαι ο εγωισμός που μου αρέσει-
Ανασαίνω το πάθος σου..
Όταν οι άνθρωποι θα νιώσουν
τι φιλοδόξησα να κάνω,
τι φιλοδόξησα να κάνω,
Ίσως ακουστούν οι καμπάνες
της άλλης βασιλείας
της άλλης βασιλείας
Και ίσως να έχει ξημερώσει
η αριστοκρατία των λουλουδιών..
η αριστοκρατία των λουλουδιών..
Κουράστηκα να ασχυμονούν οι χαμερπείς
Γύρω μου-
Θα πάω να κοιμηθώ
κάτω από τον ουρανό που μίλησε
κάτω από τον ουρανό που μίλησε
των άστρων τον διθύραμβο
Και πιο μεστός από νοήματα
κι εντός μου τώρα,
κι εντός μου τώρα,
λάμπει..
4 σχόλια:
Όταν οι άνθρωποι θα νιώσουν
τι φιλοδόξησα να κάνω,
Ίσως ακουστούν οι καμπάνες της άλλης βασιλείας ... Σ Π
...συνήθισα στον ήχο
και στους κραδασμούς της καρδιάς...
Αυτό, για μένα, είναι ανάσα.
Σε φιλώ,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ
En tus líneas
existe vida!!!!
Un abrazo!!!!
Τις καλημέρες μου Υιώτα!
στην μακρινή κοντινή Αμερική..
Φιλιά!
Paty Carvajal
la vida allí es donde la muerte es tratada con el desprecio que tienen.¡ un abrazo!
Δημοσίευση σχολίου