Παραμονή αγίας Παρασκευής
Τρέχοντας για την γλαφυρή πρωτεύουσα
Ανάμεσα στον κάμπο των Θηβών
Σπαρμένη γη κι ο ήλιος πάει να
βασιλέψει
Αχ εκείνες οι ψυχούλες που λείπουν
Κι εγώ τους κάνω τα μνημόσυνά μου
Εκείνα τα άλλα που μεστώνουν την καρδιά
μου πιο πολύ
Και για τους φίλους που πια δεν
υπάρχουν, με πονάνε!
Όταν αγγίζω το μολύβι, η ακίδα του κάτι
φορές
Είναι σαν όπως δόρυ σε λαβώνει
Και τρέχει το αίμα πορφυρό και με
ευφράδεια
Λέει για την πικρή μας δύσκολη ζωή..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Sí Stratis, la vida es a veces dificil o amarga, pero por tan solo UN MOMENTO DE AMOR VERDADERO... vale la pena vivirla.
Cierto?
Muchos besos desde este rincón del mundo.
Στρατής Ναι, η ζωή είναι μερικές φορές δύσκολο ή πικρό, αλλά μόνο για μια στιγμή της αληθινής αγάπης ... αξίζει να ζει.
Σωστά;
Πολλά φιλιά από αυτή τη γωνιά του κόσμου.
Paty Carvajal
alguna vez tuvimos la capacidad de codo que viven en erthw y en gnwrisw, a pioyme un café.Me alegra que con Tosh aggizeis el grammena mi amor!Un beso dulce de Grecia.
Δημοσίευση σχολίου