Μιλήματα κρυφά

Σινιάλο να σχηματιστούν οι κήποι φορτωμένοι με λουλούδια και αρώματα

κι ο Aνθρωπος μέσα τους Ωραίος να άρχει.

Φωτεινές αυλές με το παρήγορο γεράνι τους και αφέγγαρες νύχτες 
βαθιές όπως στης Κρήτης αποκάτω την κορφή

του όρους να 
ξορκίζοντας την όποια κακοδαιμονία.

Μιλήματα κρυφά κι ερωτευμένοι που συνωμοτούν ενάντια σε όλα, για ένα φιλί.

Ρακή, νερό, μελωδία..

Στον πεντοζάλη τ’ ουρανού ξίφος που βγήκε απ’ το θηκάρι του και για την περηφάνια μας όλη την γη θ’ αναστατώσει.

Βαρούν νταούλια και η λύρα παίζει αστραπές της νότας που κρεμά τα άστρα στην γεωμετρία τ’ ουρανού αφήνοντας μετέωρους πλανήτες να ερίζουν για το μακρινό ψύχος που όρισε Ος ο Μέγας ελέχθη…