Τόπου αρχαίου μυστικό…

 

Ο ύπνος μου αργομισθεί

Και απλώνεται λιανός μες τον φτενόν αέρα·

Κουρντίζω αίσθηση του μέτρου, καλές μου φαίνονται οι αναλογίες

Φαίνεται ο αρχαίος ναός

Σωριασμένος πια κάτω

Κι οι κίονές του διαλαλούν την συντριβή μιας θρησκείας·

Πού κρύφτηκες εσύ Αθηνά

Ή Δήμητρα ή Δία;

Ο κόσμος σχηματίστηκε από φωτιά

ή καθαρό νερό που τρέμει;

Όλα μια ζάλη μες τον Νου του σύμπαντος.

Όλα υπακούουν για να μην

Υπακούουν.

Απλώνω δίχτυα κι αλιεύω μέσα στην κατάνυξη.

Ζεύξη ελπίδων και παρωχημένης πίστης…