...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

13 Μαΐου 2021

Ορμέμφυτο…


Το φεγγάρι κοιμήθηκε πάνω σε ανοικτά επιστολόχαρτα
Εσύ άρμεγες το τοπίο με μια δύναμη αβυσσαλέου θαυμασμού
Ήξερες ότι πάντα η Ποίηση θα είναι ένα συγκλονιστικό παράπονο
Και η ζωή θα είναι πάντα μια ορχήστρα χρωμάτων.
Προς το μεσάνυχτο, ένα αφηρημένο άστρο σουλάτσαρε στην πεδιάδα του ουρανού
Βέλαζε και μουγκάνιζε και βρυχιόνταν
Ήτανε η τσαλακωμένη πλευρά ενός ύπνου
Που σκηνοθετεί ναρκοπέδια σκέψης και αφήνει εκτεθειμένες τις σκέψεις τις άγουρες…
Μπορεί να είναι ασπρόμαυρη εικόνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου