...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

15 Μαρτίου 2021

Κεφαλονιά Αιόλου κόρη…

 

Κεφαλονιά σαν το απολυμαντικό σαπούνι που καθάρισε το πρόσωπό του ο Οδυσσέας,
Μικρόσωμη πεταλούδα ευγενική
Ανατάσσει τα οικόσημά της στον αφρό του πελάγους
Σφυροκοπά τα τεκταινόμενα-
Όταν η λιακάδα την λούζει με στοργή
Μια έξαψη τραντάζει τα βουνά και τα ραγίζει
Να φανεί του τονισμένου ύμνου η ρίμα-
Παραλίες να φωνάσκει και να σε μαγεύει η θάλασσα
Ξημερώνει την μέρα του ο θεός, στήνει τα χορικά του τα αέρινα,
Ανήκει η ευλογία στα καλά ποσοστά της,
Ανήκει του μεσημεριού η λειτουργία στην περηφάνια του όχλου των πουλιών-
Και Αργοστόλι αίνιγμα λυμένο
Γαλαντόμο και πασαλειμμένο με σάλιο της αιωνιότητας
Μυσταγωγεί στην υγρασία του Μαρτίου κι είναι μια φωνή γρατζουνισμένη
Με την ξιπασιά που εξέλειπε-
Γη των περιπλανήσεων αφηνιασμένη γη του κεραυνού
Και του σεισμού που ελλοχεύει
Κεφαλονιά τσαλακωμένη από μαρτύριο και δόξα-
Πού χάθηκαν οι Λέλεγες και πού κοιμήθηκε ο Ποσειδώνας;
Πού η ιστορία ναυάγησε και πού
Ντεράπαραν οι μύθοι κι οι ιδέες σου;
Όπου σε αγγίζω με αγγίζεις και μας τσούζει και τους δύο ο καιρός…
13.3.2021
Μπορεί να είναι εικόνα ουρανός και κείμενο

5 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Ευχές κι υγεία
σε όλους σας!

"αστοριανή", ΝΥ

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

και για σας το ίδιο! να περνάτε καλά! πολύ με σταναχώρεσες όμως!

Αστοριανή είπε...

...απλά, με το θάρρος της φιλίας μας, έγραψα ένα ποίημα, για τις γυναίκες, αυθόρμητα, στο χώρο για τα σχόλια... τα υπόλοιπα? Ούτε κατάλαβα ΠΩΣ ξεδιπλώθηκαν με τέτοιο μένος!!!
Κρίμα. Κι ο Δημήτρης ειχε στενοχωρηθεί πολύ.
Από μέρους μου? Ξέχασέ το, όπως κι εγώ.
Να είσαι καλά.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...


….ήρθαν οι παρατρεχάμενες να με μαλώσουν ενώ εσύ δεν ήσουν εκεί: αυτά εγώ δεν τα δέχομαι˙ ας το αφήσουμε πια˙ μεγάλη πίκρα όμως μου έδωσε αυτό το γεγονός˙ δεν ανέχομαι να έρχεται η όποια… και να μου κάνει παρατηρήσεις με δριμύ ύφος. Ας το λήξουμε εδώ. Η ας μην συνεχίσουμε τίποτα από δω και μπρος. Εσύ διαλέγεις. Καλό βράδυ!


Αστοριανή είπε...


...μειώνοντας τον οδυρμό της νύχτας
ξενυχτώ.
Ο Δημήτρης, 6 μήνες τώρα και δύο εβδομάδες, δεν εννοεί
να με επισκέπτεται λίγο αραιότερα...

Είμαι σε μια χειρόφτιαχτη λίμνη, με υποψίες νερανθών..
στηρίζομαι από τους εύθραυστου μίσχους, πάντα με μια αλλόκοτη πίστη
που με βοηθάει για να αναπνέω... ευλογώ τα κουρασμένα γόνατα
να μή λυγίσουν, κι όταν θυμάμαι, προσεύχομαι
κι ας μη ξέρω ΠΟΥ!

Τα μικρά γράμματα, στο τέλος του μεγάλου κειμένου,
έχουν την δική τους ευθύνη για να συμπληρώσουν τα ανείπωτα...

E-mail: yiotas@optonline.net

Ευχές, για να είστε ΟΛΟΙ καλά.

=================================
ΥΓ.:" δεν ανέχομαι να έρχεται η όποια… " : Η Επεξήγηση αναγκαστική... Η γνωριμία με τους άνδρες μας, κάποιες τεχνικές υποχρεώσεις, "υιοθετήθηκα" με κείνο τον ημι-αποδεκτό τρόπο διότι δεν είχα εναλλαγή... Είναι καλοί, όμως, και μου βρέθηκαν γενναία -όπως θα λέγατε εκεί...!!! στις Δύσκολες ώρες!!! Ας ξεχαστούν όλα αυτά. Ή
ας πούμε ότι ήταν μια βουτιά σε παγωμένο ωκεανό.


Από μέρους μου, ποτέ δεν θα ξεχάσω ό,τι ενέργειες και κούραση έβαλες για το βιβλίο μου, και την αλληλο-εκτίμηση που είχε δημιουργηθεί, ιδίως και με την γυναίκα σου.

Αν είναι πολλά αυτά, εδώ, εγώ θα τα αντιγράψω, κι εσύ, αν θελεις τα μεταφέρεις...

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου