Την ώρα που ο καλογιάννος κελαηδά το πρωινό γκρεμίζεται και θάλπει
Μέλισσες και μικρά εντομάκια που ταράσσουν την γαλήνη.
Μέλισσες και μικρά εντομάκια που ταράσσουν την γαλήνη.
Όλα είναι μια ευφράδεια των νερών.
Μήπως προσεύχομαι και δεν το καταλαβαίνω
Που ο θεός στηρίζει την νωχελική σκέψη μου;
Που ο θεός στηρίζει την νωχελική σκέψη μου;
Ήρθε η Κυριακή.
Καλοδεχούμενες οι επιθυμίες που αγγίζουν την φαρδιά όρεξη της πεδιάδας.
Το τοπίο είναι αβρό και βελούδινο:
Όπως εσύ που ήρθες και θα μείνεις μες τον πόθο μου να εξουσιάζεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου