Η άμμος της
παραλίας μετακομίζει στον ουρανό
Το απόγευμα
γεύεσαι την αποβροχάρικη λιακάδα
Στιλπνά είναι
τα φύλλα των δέντρων του παραδείσου
Όλα χαρωπά
Σκύβοντας γύρω
σου, παντού ενεστώτας
Η μοίρα το
θέλησε είσαι τραγουδοποιός της αγάπης
Κρατήσου απ’
τα κρικέλια τ’ ουρανού, συγκεντρώσου
Στον ευκάλυπτο
πάνω φωλιάσαν δυο ερωτευμένα πουλιά
Οι σιωπές
πολλά σου μηνάνε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου