Η Κρήτη είναι ένα φραγκόσυκο που εκδικείται-
Ξαπλωμένη
μέσα στον ήλιο,
ιδρώνει
πάθος και μύθο-
Κι
ο Ομαλός
γελά
με τα αρχέγονα χιόνια του
Καβαλάρης.
Α
καθαρότητα των τεθλασμένων και ανηφόρα των κατηφορικών!
Ό,τι
κοιτάζω μια σπουδή που την αγάπησα τόσο!
Ντέφι
γλυκό μες την λιακάδα που κινείς την μαντινάδα του έρωτα·
Κρήτη
τοπίο δίκαιο και λίκνο παραδείσου θαλερού.
Βοείς
και φτάνει μουσική στ’ αυτιά μου·
Στα
μάτια μου η πεμπτουσία που είσαι, γίνεται η πεμπτουσία που ζητώ!
Χανιά 21.2.2019
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"Βοείς και φτάνει μουσική στ’ αυτιά μου·"
Θεριό ανήμερο ο άγιος τούτος τόπος.
Αχ βρε Στρατή..... ποίησες πάλι.!
Ό,τι κοιτάζω
μια σπουδή που την αγάπησα τόσο! ...
...μεστή εξομολόγηση.
Σας φιλώ,
από μακριά...
Τινάζω την σκόνη των εντυπώσεων, ταράζω
την ησυχία
Ξύνω το αειφόρο παλίμψηστο των ανέμων, αναφαίνεις πίσω από τον ουρανό
Είσαι των βουνών η έξαψη, η τραγωδία
των νερών, το ”αλλιώς μάτι" του κόσμου.
Την καλημέρα μου και να είστε καλά! Ζω τις περιπλανήσεις μου με καρτερία!
Δημοσίευση σχολίου