Χαλάει
το περίγραμμα και εξοκείλω ανοίγοντας
Το
σύνορο ως να με βρεις
Μπροστά
σου, ατίθασο και περπατώντας
Στην
άμμο της περιπέτειας·
Η
μέρα ζει την λιακάδα της· Δεκέμβριος· ζήσε για να σε ευχαριστηθούν οι αγωνίες
σου! Και πάλι
Αναρριχώνται
όλα σου μες τον καλόγνωμο ουρανό, φτηνά αγοράζοντας τα ακριβά και μόνο που ο
έρωτας μένει
Πιστεύω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου