...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

14 Νοεμβρίου 2013

Μια ποίηση σου έμεινε κι ένας αέρας



Θα συνταχτούν ωραιοποιημένα κάποτε τα βιογραφικά σου.
Ε, από άλλους βέβαια –
εσύ δεν θα υπάρχεις.
Εσύ που θέλησες μια δύσκολη ζωή
κι έναν απλό τελεσίδικο θάνατο-
Που απομυθοποίησες το όλον.
Πολιτικά εξεμάνεις αλλά τι;
Οι βρωμεροί
   Σε
        κάθε
                εποχή
                         υπερισχύουν.
Τους γέννησε η ζωή ή είναι ο άνθρωπος γεμάτος μιαρά σκουλήκια;
Ο εγωισμός να μείνεις σ’ όλα τούτα απέξω σε κατέφαγε.
Μια ποίηση σου έμεινε κι ένας αέρας
Που νομιμοποιεί απόλυτα όλες τις προθέσεις σου
Να δασκαλεύεις κάθε νύχτα μ’ όνειρα τ’ αστέρια.

4 σχόλια:

Ελενα Λ. είπε...

Ο ανρωπος είναι γεμάτος μιαρά σκουλήκια Στρατή αλλά έχουμε και νου και πρέπει να τον χρησιμοποιούμε!!
Την καλημέρα μου!

Βίκυ Δερμάνη είπε...

τι καλύτερο βιογραφικό από τους στίχους τούτους;
ποια πιο όμορφη διδασκαλία, απ' αυτή των αστεριών στα όνειρα;
έτσι γεννιούνται, έτσι ζουν και έτσι όμορφα κι αθόρυβα φεύγουν οι ποιητές, Κυριέ μου!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Βίκυ
Σε σένα μόνο ποίημα μπορώ να αντιπαραθέσω στο σχόλιο.
Με κάνεις να χαίρομαι για τους λιγοστούς αναγνώστες μου..
Καλό βράδυ Κυρία μου!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Ο άνθρωπος είναι ένας αγώνας Έλενα
Να κατακτήσει την Ανθρωπιά του. Όταν την λησμονείς εξομοιώνεσαι με το ζώο που απλά ζει τηρώντας τους νόμους των ενστίκτων του.
Αν μείνουμε εκεί θα μετατρέψουμε την ήδη δύσκολη κοινωνία μας κι άλλο σε ζούγκλα.
Καλό σου βράδυ!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου