...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

27 Ιουλίου 2010

ανήκω σε μία αντωνυμία οικουμενική..

Ευδοκιμώ μέσα σ' αυτό το καλοκαίρι
Παιχνίδι μ' άλλον πια προσανατολισμό

Τα ψηφία που ήξερα χάθηκαν
Καθαρό γράφτηκε τώρα το πλέον
Το ελάχιστο έφυγε, χάθηκε εκεί
Μες την πλεονεξία της γλώσσας.

Που δεν θα με καταλαβαίνουν το ήξερα
Αλλά δεν ήξερα πως θα πονεί η φωνή μου
Τ' αυτιά τους.

Τώρα ο σκύλος μου δάκνει
Και εκδιώκει τους αγύρτες των στιγμών
που δεν μου ανήκουν

Όπως εγώ ανήκω σε μία αντωνυμία οικουμενική..

2 σχόλια:

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

είναι το μέστωμα του χρόνου ..
είναι ολα εκείνα που θέλεις πια για σένα μόνο
για ό,τι εσύ θεωρείς δικό σου " πλέον "
καλό βράδυ ποιητή !!!!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ΔΕΣΠΟΙΝΑ..

Δεν ξέρω και ξέρω…
Είναι η καταγεγραμμένη ιστορία μου:

Είμαι κωφάλαλος που απ' τον κόσμο εδιώχθη
γιατί απίστησε στης εξουσίας τα δρώμενα·

δεν συμμορφώθηκα.

Την καλημέρα μου!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου